AC-luxatie

Luxatie of ontwrichting kan voorkomen na een val op de schouder of uitgestrekte arm (vaak bij sportongevallen zoals fietsen, voetbal, of skiën). De gewrichtsbanden die het sleutelbeen stabiliseren scheuren af en trekken de aanhechtende spieren naar omhoog. Er vormt zich een trapstand en het uiteinde van het sleutelbeen komt vlak onder de huid te zitten.

Bij neerwaartse druk op het uiteinde van het sleutelbeen ontstaat er een pianotoetsfenomeen, waarbij het uiteinde van het sleutelbeen op en neer beweegt.

We kijken na hoe groot de ontwrichting is via klinisch onderzoek en aanvullend echo- en radiografisch onderzoek, soms met belastingstesten. Daarbij wordt een gewicht aan het uiteinde van de arm gehangen zodat we op een radiografie de verschuiving kunnen zien tussen sleutelbeen en het schouderdak (acromion).

Afhankelijk van de ernst van het letsel kan een operatie nodig zijn.

• Niet-operatief

Een aantal gevallen kunnen we met blijvend succes verzorgen zonder operatie. De arm wordt dan enkele weken ondersteund in een draagverband tot de pijn onder controle is. Vermijd een zestal weken heffen en risicosporten. Ontstekingsremmers en fysiotherapie kunnen een goede bijdrage tot de genezing leveren.

• Operatief

Bij zeer sterke verplaatsing van het sleutelbeenuiteinde of bij mensen die fysiek zware arbeid verrichten, wordt een operatie aangeraden. Er is immers een grote kans op blijvende hinder, zoals nekpijn door irritatie van de trapeziusspier (spier bovenop de rug). Ook bij (top)sporters (zoals fietsers, motorcrossers) is er een operatie om een snelle sporthervatting te garanderen.

Laatste publicatiedatum: 02/08/2024