Aangeboren liesbreuk

Wat is het?

Wanneer een mannelijke foetus zich in de baarmoeder van de moeder bevindt, ontstaan de teelballen in zijn buik. Naarmate de foetus groeit, dalen de teelballen geleidelijk af naar de onderbuik. Vervolgens 'duwen' zij zich doorheen een zwakke plek in de wand van de onderbuik (= het lieskanaal), om zo rondom de tijd van de geboorte op hun plaats van bestemming, in de balzak, aan te komen. Het lieskanaal sluit zich bij de geboorte.

Bij een aangeboren of congenitale liesbreuk is de sluiting van dit lieskanaal (nog) niet volledig afgerond. Hierbij blijft een open verbinding bestaan tussen de teelbal en de buikholte. Dit wordt een congenitale (= aangeboren) liesbreuk genoemd.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

• Lichamelijk onderzoek toont een zwelling aan één zijde van de balzak. Meestal is bij een congenitale liesbreuk sprake van variatie in het volume van de zwelling doorheen de dag. Op bepaalde momenten is een duidelijke, forse zwelling zichtbaar, terwijl het op andere momenten van de dag juist erg lijkt mee te vallen. Vaak is de zwelling verdwenen 's morgens en op z'n grootst 's avonds.
• Wanneer een echografie van de teelbal wordt uitgevoerd, dan ziet men een vochtophoping rond de teelbal.

Behandeling

Tot de leeftijd van 2 jaar kan een congenitale liesbreuk nog vanzelf sluiten. Nadien is een spontane sluiting van het kanaal niet meer realistisch en is een operatie aangewezen. Bij dergelijke operatie wordt een kleine huidincisie in de lies gemaakt. Via de liesincisie wordt het vocht rond de teelbal verwijderd en wordt het lieskanaal door de chirurg gesloten.

Na de operatie blijft de teelbal wat groter en vaster aanvoelen gedurende enkele maanden.

Laatste publicatiedatum: 14/05/2024
Verantwoordelijk auteur: Dr. Ameye Filip