Erectiestoornissen

Symptomen en oorzaken

Wat is het?

Officieel verstaan we onder erectiestoornissen de onmogelijkheid om een erectie te bekomen of aan te houden voor bevredigende seksuele activiteit.

Tijdens seksuele opwinding worden zenuwen gestimuleerd om een bepaalde stof (stikstofoxide) te produceren ter hoogte van de penis. Door deze stof vergroten de bloedvaten die bloed aanvoeren naar de penis hun debiet, waardoor er meer bloedvolume naar de penis vloeit. Hierdoor vullen de zwellichamen van de penis zich met bloed. Vervolgens wordt de bloedafvoer uit de penis afgesnoerd. De penis wordt en blijft hierdoor hard, erect.

Erectiestoornissen komen frequent voor. Ongeveer de helft van de mannen ouder dan 40 jaar hebben erectiestoornissen in meerdere of mindere mate. De frequentie stijgt naarmate men ouder wordt.

Welke factoren beïnvloeden een erectiestoornis?

Veel factoren die kunnen leiden tot erectiestoornissen zijn dezelfde als de risicofactoren voor algemene hart- en bloedvatziektes:

te weinig lichaamsbeweging
overgewicht
roken
te hoge cholesterol

Sommige operaties gaan vaak gepaard met erectiestoornissen:

operaties in de onderbuik met resectie van de prostaat, van de blaas of van het rectum
vasculaire ingrepen aan de aorta, bv. een aneurysma-operatie
penischirurgie

Traumatische factoren:

fractuur van het bekken
fractuur van de penis
dwarsleasie
radiotherapie ter hoogte van de onderbuik

Bepaalde medicatie:

antihypertensiva
antidepressiva
anti-epileptica

Bepaalde medische aandoeningen:

Nierfalen; diabetes mellitus; leverfalen; alcoholisme; schildklierproblemen; hypofyseproblemen

Psychische factoren:

Depressie, (relationele of professionele) stress, angst, psychiatrische problemen

Diagnose en behandeling

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De arts zal je eerst vragen naar de duur en de kwaliteit van je erecties. Er zal ook nagevraagd worden of er ochtendlijke of nachtelijke erecties aanwezig zijn en wat er gebeurt in het geval van masturbatie. Daarnaast zullen bovenstaande risicofactoren bevraagd worden.

Er zal een lichamelijk onderzoek gebeuren van penis, balzak (teelballen), de prostaat en soms van de romp, bloedvaten of anus.

Daarna volgt nog een bloedonderzoek waarbij suiker- en vetwaarden, hemoglobine en de hormoonbalans worden gemeten. Eventueel wordt dit gecombineerd met een nier-, lever- en schildkliertest.

Behandeling

Allereerst probeert de arts te achterhalen of de erectiestoornissen vermoedelijk voornamelijk op psychische gronden bestaan, dan wel voornamelijk op lichamelijke gronden.

Indien voornamelijk een psychische oorzaak vermoed worden, dan wordt vaak een bezoek bij seksuoloog of psycholoog voorgesteld.

Indien voornamelijk lichamelijke oorzaken vermoed worden, wordt getracht te corrigeren: bv. kan medicatieaanpassing soms verhelpen aan het erectieprobleem. De meeste lichamelijke factoren zijn echter niet te corrigeren: het probleem ten gronde kan dus niet verholpen worden. Dan kan alleen behandeling met medicatie (sildenafil en gelijkaardige pillen) worden voorgesteld. Indien deze medicatie onvoldoende effect geeft, of indien deze medicatie slecht verdragen wordt: dan kan men opteren voor injecties in de penis met een bloedvatverwijdende stof. Als meer ingrijpend alternatief kan ook gedacht worden aan de chirurgische implantatie van een kunststof cilinder in de penis. Deze cilinder kan dan 'opgepompt' worden wanneer een erectie vereist is.