Maagkanker

Mogelijke oorzaken

Het regelmatig eten van groenten en fruit blijkt het risico op maagkanker te verminderen. Anderzijds blijkt het eten van bewaarde en zoute voedingsmiddelen het risico te verhogen.

Een infectie met helicobacter pylori verhoogt eveneens het risico op maagkanker. Er zijn echter miljoenen mensen besmet met deze bacterie, terwijl de meesten van hen nooit maagkanker ontwikkelen. Er moeten dus ook nog andere factoren van belang zijn.

Mensen die roken lopen bovendien twee keer zoveel risico in vergelijking met niet-rokers. Alcoholverbruik verhoogt nog eens het risico bij de rokers.

Studies hebben aangetoond dat mensen met een hogere BMI ook een verhoogd risico hebben op kanker in het bovenste deel van de maag. Overgewicht verhoogt immers de kans op zure reflux, welke op zijn beurt de kans op maagkanker verhoogt.

Symptomen

De eerste symptomen van maagkanker zijn dikwijls zure oprispingen, ‘boeren’ en een volheidsgevoel. De meeste mensen met maagkanker ondervinden deze symptomen reeds verschillende jaren, maar ze werden niet als onrustwekkend ervaren. Deze vage klachten liggen aan de basis van vele late diagnoses. Meer gevorderde symptomen van maagkanker zijn een verder verlies aan eetlust, braken, bloedverlies en gewichtsverlies.

Stadium bepalen

Als de diagnose van maagkanker éénmaal gesteld is, is het belangrijk een optimaal inzicht te krijgen in de omvang van de ziekte, met name door het ziektestadium zo correct mogelijk te bepalen. Deze informatie is bepalend voor de keuze van behandeling en voor de prognose.

De tumor in de maag wordt de primaire tumor genoemd. Doorgaans is er sprake van een stapsgewijze groei met aantasting van een deel van de maagwand en nadien de gehele wand. Wanneer kankercellen losraken van de oorspronkelijke tumor en voldoende diep zijn doorgedrongen om de bloed- en lymfevaten te bereiken, kunnen ze ontsnappen en klieren koloniseren. Als een losgeraakt klompje kankercellen zich elders in het lichaam gaat ‘nestelen’ ontstaat een uitzaaiing of metastase. Maagkankercellen komen op die manier soms in andere organen terecht.

Bij het bepalen van het stadium wordt een wereldwijd gehanteerde classificatie gebruikt, de TNM-classificatie (TumorNodusMetastase classificatie), waarbij gekeken wordt:

• in hoeverre de tumor doorheen de maagwand is gegroeid (T);
• of er al dan niet lymfeklieren zijn aangetast (N);
• of er al dan niet metastasen zijn (M).

Behandeling

De behandeling van slokdarmkanker is complex en bestaat uit een gespecialiseerd team. De meest toegepaste behandelingen zijn oncologische chirurgie, radiotherapie en chemotherapie. Ook klinische studies kunnen soms een uitweg bieden en je toegang geven tot de allernieuwste behandelingen.

Laatste publicatiedatum: 15/05/2024
Verantwoordelijk auteur: Prof. Dr. Van Steenkiste Christophe