Hepatitis, viraal

Hepatitis A, B, C, D, E-virussen, CMV (cytomegalie-virus) en het Epstein-Barr-virus (klierkoorts) zijn goed gekend. Ze kunnen een acute aandoening veroorzaken die binnen enkele weken volledig geneest met behulp van de eigen afweer.

Soms evolueren ze naar een chronische ontsteking die niet meer spontaan geneest. Omdat sommige van deze ontstekingen na tientallen jaren via littekenweefsel (fibrose) de architectuur van de lever grondig gaan misvormen, kunnen ze aanleiding geven tot een levercirrose, soms een levensbedreigende aandoening. Daarom moeten deze aandoeningen goed opgevolgd worden en waar mogelijk met geneesmiddelen behandeld. De wetenschap heeft in dit verband reeds een aantal overwinningen op deze ziekten mogelijk gemaakt.

Hepatitis A

Hepatitis A is een acute vorm. Het virus wordt veelal overgedragen wanneer eten en water dat besmet is met het hepatitis A-virus in je mond terechtkomt, of via oraal-anaal seksueel contact. Het komt vooral bij kinderen voor, maar kan ook bij volwassenen voorkomen. Kinderen worden er vaak minder ziek van dan volwassenen. Twee tot zeven weken na infectie breekt de ziekte uit. Klachten zijn onder andere dat je je moe voelt, geen zin hebt in eten, misselijk bent en soms geelzucht hebt. De vergrote lever veroorzaakt buikpijn. De tijd dat je je ziek voelt varieert tussen enkele weken en drie maanden of langer.

Hepatitis B

Hepatitis B is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Besmetting verloopt via speeksel, bloed of bloedproducten (via injectienaalden) en via onveilig seksueel contact (zonder condoom). Deze vorm kan ook overgedragen worden van de moeder op de ongeboren baby. Bij negentig procent van de mensen geneest hepatitis B vanzelf, maar in tien procent van de gevallen ontstaat een chronische vorm. Als het virus niet meer in je bloed zit, kun je het virus ook niet meer overdragen. De meeste mensen die hepatitis B hebben, krijgen geen klachten.

Hepatitis C

Dit type wordt verspreid door bloed en bloedproducten (die tegenwoordig onderzocht worden op het virus) of door moeder op kind tijdens de geboorte. Het hepatitis C-virus kan jaren in het lichaam aanwezig zijn zonder klachten te veroorzaken. In tachtig procent van de gevallen leidt hepatitis C tot chronische hepatitis. Hepatitis C wordt veel gezien bij spuitende drugsgebruikers. Besmetting door bloed of bloedproducten (bij een bloedtransfusie) komt in België niet meer voor. In niet-westerse landen is dit echter nog een reëel gevaar.

Hepatitis D

Het hepatitis D-virus kun je alleen krijgen als je ook besmet bent met het hepatitis B-virus. Hepatitis D verergert de klachten van hepatitis B. Besmetting vindt plaats via bloed of bloedproducten, onveilig seksueel contact of van moeder op kind tijdens de geboorte. Je kunt het hepatitis D-virus gelijktijdig met het hepatitis B-virus oplopen, of later, als je het hepatitis B-virus al hebt.

Hepatitis E

Hepatitis E lijkt op hepatitis A. Bij gezonde mensen gaat de hepatitis E-besmetting vanzelf over. Mensen met een verminderde weerstand kunnen een chronische hepatitis E-infectie ontwikkelen.

Vooral de behandeling van chronische hepatitis B en C met antivirale middelen wordt steeds meer succesrijk. Wanneer geneesmiddelen niet meer helpen en de leverfunctie na langdurige ziekte te zwak wordt, kan de zieke lever vervangen worden door een transplantlever. Levertransplantatie gebeurt slechts in enkele universitaire centra in België.

Laatste publicatiedatum: 02/08/2024
Verantwoordelijk auteur: Prof. Dr. Van Steenkiste Christophe