Ziekte van Kahler

Het beenmerg is een weke substantie die zich in het binnenste van onze beenderen bevindt (vooral in wervels, ribben, bekken en borstbeen). Het staat in voor de aanmaak van rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen. Er bestaan verschillende soorten witte bloedcellen. Daartoe behoren de plasmacellen. Wanneer de plasmacellen kankercellen worden, dan spreekt men van het multipel myeloom of de ziekte van Kahler.

De normale functie van de plasmacel in het lichaam is de productie van antistoffen (eiwitten die het lichaam verdedigen tegen infecties). Wanneer deze plasmacel een kankercel wordt, produceert zij in de meeste gevallen ook een abnormaal eiwit dat kan worden aangetroffen in het bloed of de urine.

De normale beenmergcellen worden na verloop van tijd overwoekerd door de plasmacellen. Daardoor kunnen bloedarmoede (door een tekort aan rode bloedcellen), bloedingsneiging (door een tekort aan bloedplaatjes) en infectiegevaar (bij een tekort aan witte bloedcellen) ontstaan. De woekerende cellen tasten ook het normale botweefsel aan, waardoor er zwakke plekken in het skelet ontstaan die meestal goed op röntgenopnamen te zien zijn.

De meest toegepaste behandeling van de ziekte van Kahler is een behandeling met chemotherapie. Soms wordt gekozen voor radiotherapie.

Jongere patiënten krijgen meestal in de loop van hun behandeling een stamceltransplantatie met eigen cellen.

Laatste publicatiedatum: 02/08/2024