Borstverkleining

Borsthypertrofie of de ontwikkeling van te zware borsten kan aanleiding geven tot heel wat functionele klachten zoals nekpijn, rugpijn, insnoerende behabandjes en irritatie in de borstplooi. Ook pijn in de borsten, houdingsproblemen en zelfs tintelingen in de vingers kunnen het gevolg zijn van borsthypertrofie.

Te zware borsten die niet in verhouding zijn met de rest van het lichaam, leiden bovendien vaak tot gevoelens van schaamte, een laag zelfbeeld of depressie. Een professionele borstverkleining is hiervoor de geschikte behandeling. Een borstverkleining beoogt:

• de borsten chirurgisch te verkleinen
• de vorm van de borst te verbeteren
• indien nodig het tepelhof te verkleinen en beter te positioneren
• de harmonie met de rest van het lichaam te herstellen

Een borstverkleining wordt uitgevoerd onder algemene verdoving en duurt gemiddeld 2-3 uren. Het overtollige borstweefsel wordt voor de borstreductie weggenomen op een manier die zo weinig mogelijk opvallende littekens nalaat (littekennaad rond het tepelhof en verticaal naar beneden, eventueel met een horizontale naad in de plooi). Door gebruik van liposuctie kan de vorm van de borst verbeterd worden met beperkte littekens en wordt het overtollige vet onder de oksels in de flanken weggenomen. Drains worden geplaatst en worden verwijderd voor ontslag. De meeste patiënten verblijven 1-2 nachten in het ziekenhuis. Een ondersteundende sportbeha kan op verzoek aangelegd worden in het ziekenhuis voor ontslag.

De sportbeha dient een 6-tal weken gedragen te worden. De postoperatieve pijn is goed te bestrijden met de klassieke postoperatieve pijnstillers die je arts je voorschrijft. Van zodra de wondnaden genezen zijn, worden littekenmaatregelen uitgelegd op de eerste controleraadpleging. De gebruikte hechtingen lossen vanzelf op. Douchen is onmiddellijk na de operatie toegestaan. Licht werk is mogelijk na een tiental dagen. Werkonbekwaamheid van 2-3 weken kan voorgeschreven worden. Intensieve sportbeoefening is de eerste 6 weken na de ingreep niet aangewezen. Controleconsultaties worden standaard voorzien na 1 week, 6 weken, 3 maanden en 1 jaar.

De borstreductie is blijvend als je gewicht doorheen de jaren min of meer stabiel blijft. De borst kan na vele jaren wel licht terug gaan doorhangen. Dit is vaak het gevolg van achtergebleven overtollig vetweefsel in de flanken naast de borst. Een grondige liposuctie van deze regio’s is dan ook vaak onontbeerlijk om de verbeterde vorm van de borst zo lang mogelijk te bewaren.

Hoewel niet altijd het geval, kan het zijn dat borstvoeding niet meer mogelijk is na een borstverkleining. Als borstvoeding voor jou essentieel is, kan je best met de ingreep wachten tot de kinderwens vervuld is. Zeer vaak zijn de klachten van borsthypertrofie zo nefast voor de kwaliteit van leven dat er niet zo lang gewacht kan worden.

Het gevoel in de tepels (tepelsensibiliteit) kan verminderd zijn. Het wegnemen van een deel van de borst neemt ook een deel van de tepelbezenuwing weg. Dit gevoel kan op lange termijn herstellen maar het herstel is niet altijd volledig.

De mogelijke complicaties van een borstreductie zijn:

• Nabloeding: gelukkig zeldzaam. De drainagebuisjes draineren het overtollige bloed via de oksel naar buiten. Slechts heel af en toe dient een nabloeding (hematoom) chirurgisch verwijderd te worden. Het is aangewezen geen aspirinederivaten in te nemen na de operatie om nabloedingen te vermijden.
• Wondinfectie: zeer zeldzaam, behalve bij rokers en diabetici. Rookstop enkele weken vóór en na de operatie zijn zeker aangewezen. Goede glycemiecontroles bij diabetici zijn eveneens onontbeerlijk. Hoge koorts en roodheid van de borst na de ingreep kan op infectie wijzen en dient onmiddellijk aan je behandelende chirurg gemeld te worden. Een infectie wordt behandeld met antibiotica.
• Vertraagde wondgenezing: De huidranden onder het tepelhof of ter hoogte van de naad in de borstplooi kunnen soms wat trager genezen of een beperkte wondloslating (dehiscentie) vertonen. Deze wonden genezen spontaan na enkele weken met de juiste wondverzorging.
• Thrombo-embolieën: DVT of klontervorming in de kuiten (door het stil liggen tijdens de operatie) en longembolieën zijn een zeldzaamheid geworden door de preventieve maatregelen (compressiekousen voor de kuiten en de toediening van een lichte bloedverdunner (heparinederivaat) net vóór en onmiddellijk na de operatie.

De wondnaden zijn de eerste maanden rood doch verbleken meestal tot een fijne witte lijn op lange termijn. Je arts kan je aanraden de littekens in te masseren met hydraterende crèmes of littekenzalven, of zelfs specifieke siliconenverbanden aan te leggen. Je kan de littekenvorming best inschatten door je chirurg vóór de operatie te vragen om enkele foto’s te laten zien van postoperatieve resultaten.

Mammografieën zijn perfect mogelijk na een borstverkleining en de interpretatie ervan wordt niet verstoord door de ingreep. Gezien de borsten na een borstreductie de kans moeten krijgen te genezen, wordt best 3 maanden gewacht alvorens een mammografie te ondergaan.

Vaak wordt ongeacht de leeftijd een mammografie uitgevoerd vóór de operatie (om zeldzame gezwellen uit te sluiten) en 1 jaar na de operatie (als base-line onderzoek dat vergeleken kan worden met latere mammografieën).

Indien de klachten van borsthypertrofie significant genoeg zijn, kan voor de operatie een aanvraag ingediend worden bij de adviserend geneesheer van je mutualiteit om een deel van de kosten te laten vergoeden. Indien de borsten eerder ptotisch (doorhangend) dan te zwaar zijn, wordt de correctie beschouwd als een borstlifting (mastopexie) om zuiver esthetische redenen en is er geen terugbetaling mogelijk.

Een bloedonderzoek (met stollingstest) en een electrocardiogram (boven de leeftijd van 50 jaar) kunnen uitgevoerd worden bij de huisarts.

Een beiderzijdse mammografie (met echografie van de borsten) wordt standaard voorgeschreven.

Het verwijderde borstweefsel wordt steeds gewogen en onderzocht door de anatomo-pathologen om de aanwezigheid van borstkanker uit te sluiten. Hospitalisatieverzekeringen vragen vaak om het verslag van dit onderzoek (met vermelding van het gewicht per borst) om het recht op eventuele terugbetaling van supplementaire ziekenhuiskosten te evalueren.

Iets fout of onduidelijk op deze pagina? Meld het.
Laatste publicatiedatum: 13/08/2024
Verantwoordelijk auteur: Dr. Craggs Barbara