Tepelcorrectie

Ingetrokken tepels komen bij 10% van de populatie voor en kunnen als erg storend ervaren worden. De aandoening ontstaat wanneer een verkorting van de melkgangen de tepel als het ware in de borst trekken. Ze kunnen aangeboren zijn of later ontstaan als het gevolg van borstvoeding, borstptose of infecties.

Als tepelretractie ontstaat op latere leeftijd moet de borst altijd eerst gecontroleerd worden op kwaadaardige aandoeningen.

De lichte vormen van tepelinversie kunnen behandeld worden met bepaalde zuigsystemen, zeker bij vrouwen die nog borstvoeding willen geven. De matige en ernstige vorm van tepelinversie kunnen enkel met een chirurgische correctie verholpen worden. Deze ingreep kan onder plaatselijke verdoving gebeuren en vergt dan ook geen opname in het ziekenhuis. De correctie duurt ongeveer 15-20 minuten per kant en laat quasi geen zichtbare littekens na. De tepelcorrectie is een esthetische operatie, borstvoeding is na de ingreep niet meer mogelijk.

Een te groot tepelhof (areola) kan als onesthetisch beschouwd worden. Vaak gaat het gepaard met borsthypertrofie (te grote borsten) of borstptose (doorzakken van de borsten). In deze gevallen zal tijdens de operatieve borstcorrectie gelijktijdig ook het tepelhof verkleind worden.

Indien de borst normaal is en enkel het tepelhof abnormaal groot is, kan onder plaatselijke verdoving een correctie uitgevoerd worden. Door een strip gekleurde huid aan de buitenrand van het tepelhof weg te nemen, wordt de areola verkleind tot normale afmetingen. Het resulterend litteken is een fijn lijntje rond het tepelhof.

Te grote tepels kunnen zowel bij mannen als bij vrouwen gevoelens van schaamte opwekken. Een verkleining van de tepel onder plaatselijke verdoving is een relatief eenvoudige manier om dit probleem op te lossen. Meestal is borstvoeding nadien niet meer mogelijk.

Iets fout of onduidelijk op deze pagina? Meld het.
Laatste publicatiedatum: 13/08/2024
Verantwoordelijk auteur: Dr. Craggs Barbara