Isotopenscan

Bij een scintigrafie of isotopenscan wordt een kleine hoeveelheid van een radioactief gemaakt product aan de patiënt toegediend. Al deze producten noemen we dan speurstoffen. Zij zijn slechts licht radioactief en hebben een kort halfleven (wat wil zeggen dat deze stoffen niet lang blijven stralen). Op deze manier kunnen beelden worden gemaakt die informatie geven over de werking van de onderzochte organen. Deze informatie is moeilijk op een andere manier te verkrijgen en kan de aanvragende geneesheer helpen een diagnose te stellen.

Voor de meeste onderzoeken wordt de speurstof via een ader in de bloedbaan toegediend, maar voor sommige onderzoeken kan de speurstof worden ingeademd of zelfs verwerkt in een maaltijd of drank.

Afhankelijk van het te onderzoeken orgaan wordt met behulp van een bepaald soort scanner, een zgn. gammacamera of SPECT-camera, de verspreiding van het toegediende product in het lichaam of in een bepaald orgaan nagegaan. Dat gebeurt onmiddellijk na de toediening of enkele uren of zelfs dagen later.

• Deze onderzoeken belasten de patiënt niet. De meeste onderzoeken gebeuren door inspuiting van een kleine hoeveelheid speurstof in de ader van de elleboogplooi. Dit wordt doorgaans zeer goed verdragen. In de regel zijn er geen allergische reacties te vrezen en de hoeveelheid straling is gering, zeker niet hoger dan bij gewone radiologische onderzoeken.
• Bij zwangere vrouwen en borstvoeding wordt straling echter best vermeden. Het is daarom belangrijk dat de aanvragende arts én de patiënt steeds zwangerschap of borstvoeding melden om misverstanden te voorkomen.
• Het camerasysteem is een open systeem. Je wordt niet in een tunnel geplaatst. De meeste patiënten met claustrofobie verdragen het onderzoek goed. Indien je je hierover zorgen maakt, aarzel dan niet dit te bespreken met onze arts of verpleegkundige.

Iets fout of onduidelijk op deze pagina? Meld het.
Laatste publicatiedatum: 13/08/2024
Verantwoordelijk auteur: Dr. Van Den Bossche Bieke